Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012



Αντιστεκόμαστε, Διεκδικούμε, Συμμετέχουμε

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

Πάμε....Αλλιώς...
Αύριο Παρασκευή ,6-9-2012 και ώρα 9μμ, μέλη και φίλοι της Ανοιχτής Δημοτικής Κίνησης Κορυδαλλού, "Πάμε Αλλιώς" με την παρουσία των δημοτικών συμβούλων , Καίτης Κυλάκου και Ιφιγένειας Γεωργακοπούλου, καλούν σε συνάντηση στο καφέ DREAMER, στο πεζόδρομο Σκουφά και Βενιζέλου για :
1.- Ενημέρωση σχετικά με τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους Δήμους που στοχεύουν στον αφανισμό της, τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που έγιναν και βρίσκονται σε εξέλιξη και προγραμματισμό για άμεση παρέμβαση στη κοινωνία του Κορυδαλλού με ενημέρωση των δημοτών/σσών και κάλεσμα για συμμετοχή μαζί με αιρετούς και εργαζομένους του Δήμου σε αγωνιστική επαγρύπνιση για την υπεράσπιση του θεσμού.
2.- Ενημέρωση γύρω από την έναρξη των εργασιών της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ στην πλατεία Ελευθερίας και των προβλημάτων που έχουν ανακύψει.Τρόποι παρέμβασής μας.
3.- Συγκεκριμένος προγραμματισμός γύρω από την ανάπτυξη πρωτοβουλιών για τη δημιουργία δομών στήριξης και αλληλεγγύης στη πόλη μας, έτσι όπως συζητήθηκαν στη συνάντηση της 9ης Ιουλίου 2012, αλλά και παλιότερα, και συγκεκριμένα :
-Εμπρακτη στήριξη των νοικοκυριών της πόλης μας που απειλούνται με διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος από τη ΔΕΗ, είτε γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το χαράτσι, είτε γιατί λόγω ανέχειας και ανεργίας, δεν μπορούν να καταβάλλουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.Κυκλοφορεί κείμενο με υπογραφές.
- Άμεση λειτουργία με τη νέα σχολική χρονιά κοινωνικού φροντιστηρίου με την υποστηρικτική διδασκαλία , αλλά και την εκμάθηση ξένων γλωσσών σε μαθητές/τριες Γυμνασίου και Λυκείου που αδυνατούν να πληρώσουν δίδακτρα σε φροντιστήρια. Δύο εκπαιδευτικοί, μέλη της Δημοτικής Κίνησης μας, έχουν αναλάβει να έρθουν σε επαφή με την ΕΛΜΕ Κορυδαλλού και την Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων προκειμένου η δομή αυτή να προετοιμαστεί έγκαιρα και να λειτουργήσει με την αρχή της νέας σχολικής χρονιάς.
- Δίκτυο από γιατρούς και φαρμακοποιούς του Κορυδαλλού για εθελοντική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ανασφάλιστους συμπολίτες/σσες μας.
Οι συναντήσεις αυτές θα συνεχιστούν κάθε Παρασκευή του Σεπτεμβρίου, ώρα 9μμ, σε διαφορετικές πλατείες της πόλης μας , για τις οποίες θα ενημερωθείτε άμεσα, με στόχο να συμμετέχουν και οι δημότες/σσες των περιοχών και ν΄αναδεικνύουν παράλληλα και τα τρέχοντα ζητήματα της καθημερινότητάς τους
ΑΝΟΙΧΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
"΄Πάμε Αλλιώς"

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Αρθρακι-Καταγγελια το στειλα στην Ελευθερια να δουμε αν θα τολμησει να το δημοσιευσει

Αρθρακι-Καταγγελια το στειλα στην Ελευθερια να δουμε αν θα τολμησει να το δημοσιευσει

από Antonia Trikalioti, Παρασκευή, 31 Αυγούστου 2012 στις 12:59 μ.μ. ·
Είναι αλήθεια ότι πολλοί Λαρισαίοι περιμένουμε το καλοκαίρι όχι μόνο για τις διακοπές, όχι μόνο για να απολαύσουμε τη θάλασσα, αλλά και για την ευκαιρία που έχουμε να παρακολουθήσουμε συναυλίες και παραστάσεις στην ευρύτερη περιοχή του νομού μας. Έτσι κι εγώ κάθε χρόνο έχω συνηθίσει να παρακολουθώ κάποιες συναυλίες, με τη διαφορά ότι λόγω της κινητικής μου αναπηρίας χρησιμοποιώ αναπηρικό αμαξίδιο. Τί σημαίνει αυτό; Ότι όταν κάποιος αποφασίζει να πάει σε μια συναυλία και το μόνο που τον απασχολεί είναι η τιμή του εισιτηρίου, εμένα με απασχολεί το αν ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ χώρος στον οποίο θα γίνει είναι προσβάσιμος, ποιόν θα αγκαρέψω να με πάει από το χωριό μου ως τη Λάρισα, με το ειδικά διαμορφωμένο από μένα αυτοκίνητό μου, αφού λόγος για προσβάσιμα μέσα μεταφοράς σε μια χώρα που πληρώνω (από μαζοχισμό μάλλον) κανονικά τους φόρους μου δε γίνεται, πού θα παρκάρω σε μια πόλη που οι αναπηρικές θέσεις καταλαμβάνονται από τον κάθε άσχετο που λογικό είναι να εκμεταλλεύεται την ατιμωρησία, πόσοι περαστικοί θα χρειαστεί να με βοηθήσουν όταν διαπιστώσω ότι το τέλος του πεζοδρομίου που ανέβηκα δεν έχει ράμπα ή έχει και την έχει κλείσει κάποιος άλλος «ανάπηρος», κι όταν τελικά φτάσω στον προορισμό μου τι εκπλήξεις θα με περιμένουν εκεί και με ποια παρέα να πάω για να μπορέσει να ανταπεξέλθει μυικά στις εκπλήξεις.
Το βράδυ της Πέμπτης 30/08 αποφάσισα αφού σκέφτηκα όλα τα παραπάνω να πάω στη συναυλία της Ιμάνυ στο Κηποθέατρο, είχα ήδη φροντίσει να υπάρχουν δυνατοί άντρες στη παρέα γιατί γνώριζα ότι στο Κηποθέατρο οι ράμπες δεν είναι για αναπήρους αλλά είναι σκαλιά που έτυχε να τσιμενταριστούν για να κατεβαίνει ο εξοπλισμός, οπότε η κλίση των «ραμπών» είναι τόση όση η κλίση μιας σκάλας, ενώ υπάρχει άπλετος χώρος για να γίνει μια κανονική αναπηρική ράμπα με την κλίση δηλαδή που επιβάλλει ο νόμος για να είναι ασφαλής και για να έχει νόμιμη άδεια λειτουργίας ο χώρος. Το κόστος μιας μεταλλικής ή τσιμεντένιας ράμπας, χωρίς τις μίζες, είναι τόσο χαμηλό που μπορώ να το καλύψω και η ίδια αν ο Δήμος Λαρισαίων δυσκολεύεται. Όταν λοιπόν δε συμμορφώνεται το ίδιο το δημόσιο στους κανονισμούς και λειτουργεί παρανόμως τους δημόσιους χώρους που τους βλέπει σαν μαγαζάκια του κι όχι σαν χώρους που υπάρχουν εκεί για ανεξαιρέτως όλους τους πολίτες, πώς περιμένουμε μετά να συμμορφωθεί ο ιδιώτης επαγγελματίας; Δεν ασχολήθηκα περισσότερο με τις «ράμπες» του Κηποθέατρου γιατί όταν έχεις μια σοβαρή αναπηρία υπάρχουν τόσα θέματα να καταγγείλεις που κάθε μέρα πρέπει να χαλάς τη διάθεσή σου και να τρέχεις σε δίκες, αν βρεις οδηγό να σε απεγκλωβίσει από το χωριό σου, αφού το ΚΤΕΛ πολύ σοφά προτιμά να σε αφήνει εγκλωβισμένη άρα και λιγότερο επικίνδυνη.  Αλλά τη Πέμπτη έπεσε και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αφού έφτασα στο Κηποθέατρο με τη βοήθεια φίλων, γνωστών και περαστικών που μάλλον πρέπει να ευχαριστήσω δημόσια κι αφού κατέβηκα τα επικίνδυνα τσιμενταρισμένα σκαλιά, βρήκα την έκπληξη της βραδιάς, ο διάδρομος ήταν κλεισμένος από ένα σίδερο μιας κολώνας που στήριζε τα ηχεία, όσοι ήταν εκεί το ξέρουν, άλλωστε οι μισοί σκόνταψαν εκεί και αισίως από τύχη δεν είχαμε κανένα ατύχημα που δε ξέρω τι ευθύνες θα απέδιδε και σε ποιους. Η κολώνα ήταν εκεί γιατί έτσι βόλευε και γιατί όπως μου είπαν και οι εργαζόμενοι του χώρου (που ομολογουμένως ήταν ευγενέστατοι και πρόθυμοι να με σηκώσουν) δε περίμεναν ότι θα πήγαινε κανένας χρήστης αμαξιδίου (ίσως θα ταν χρήσιμο να χω μια στήλη στην Ελευθερία όπου θα ανακοινώνω πού πρόκειται να πάω). Ο μόνος τρόπος να περάσω το εμπόδιο ήταν να με σηκώσουν σαν τον επιτάφιο, κι όταν μιλάω για αμαξίδιο μιλάω για ηλεκτροκίνητο, με μπαταρίες αυτοκινήτου, μοτέρ κι άλλα βαρυά μέρη. Δέχτηκα να με σηκώσουν μπροστά στους εκατοντάδες θεατές, όσο εξεφτιλιστικό κι αν είναι για μια εργαζόμενη μορφωμένη τετραπληγική γυναικά που προσπαθεί μάταια να είναι αυτόνομη και να μη γίνεται μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά βάρος, μόνο και μόνο επειδή είχα πλήρωσει ήδη το εισιτήριο αφού δεν ήξερα ότι απαγορευόταν η είσοδος στους αναπήρους και κυρίως για χάρη της παρέας μου. Όταν ένας ιδιώτης μου απαγορεύει την είσοδο για τους δικούς του λόγους που μπορεί ακόμα να είναι και ρατσιστικοί δε με ενοχλεί, παρόλο που ναι παράνομο ταιριάζει στη λογική μου η ελευθερία του επαγγελματία και το σέβομαι, αλλά από δημόσιους χώρους δεν το ανέχομαι, δεν ανέχομαι να πρέπει να κατααγχωθώ για μια απλή βόλτα, αν θέλω να αγχωθώ μπορώ να βρω πολύ σημαντικότερα θέματα, αλλά ούτε και δέχομαι να κλειστώ σπίτι μου όπως κάνει η πλειοψηφία των αναπήρων, προτιμάω να μου βγει ξινό, να διακινδυνέψω να ξεμεσιάσω τους φίλους μου μόνο και μόνο για να περιμένουν οι συμπολίτες μου ότι κάποια μέρα είναι πιθανό κάποιος με καρότσι να περάσει από εκεί οπότε να φροντίζουν κάθε μέρα οι συνθήκες να ναι κατάλληλες
Κανόνιζα να πάω και στις 2/9 στο Κηποθέατρο στη θεατρική παράσταση αλλά τελικά λέω να προτιμήσω το bungee jumping

ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ

Λες και ήταν χθες που φιλάκια σού ‘δεινα …..

του Κασαρτζιάν Χάικ, μέλος της ΝΕ ΣΥΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
Οι επέτειοι καθιερώνονται στη συλλογική συνείδηση από τη στιγμή που επιτυγχάνουν να προσλάβουν κάποια πανεθνικά χαρακτηριστικά. Θα είχε ενδιαφέρον να ακούγαμε τους πρωταγωνιστές της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ μεταξύ αυτών και τους Σάλα, Λαλιώτη και λοιπούς, να την αναπολούν σε ένα πάνελ βάσει των σημερινών τους πολιτικών θέσεων και την όποια σημερινή τους πολιτική εγκυρότητα. Ο καθεστωτισμός όσο και να διεκδικεί μείζονα ιστορικό ρόλο στο Σεπτέμβρη του 1974 δεν μπόρεσε να τον βάλει δίπλα στο Πολυτεχνείο, στο ΕΑΜ, στην ΕΠΟΝ,  το 114 ούτε καν κοντά στον αγώνα για το άρθρο 16, αυτό μας έλλειπε θα πείτε, γνωστά πράγματα.
Το θέμα δεν είναι τόσο αν σήμερα ορισμένοι ερίζουν περί όνου σκιάς και κοπιάζουν αφελώς να προσελκύσουν τα βλέμματα πάνω τους. Το θέμα είναι ότι σε αυτούς δεν έχει απομείνει ίχνος πολιτικής ή άλλης εγκυρότητας απ’ όπου θα αντλήσουν κάποιο έστω δικαίωμα να μας μιλήσουν σαν γνωρίζοντες. Ο κόσμος άλλωστε τους έχει σιχαθεί, τους βαριέται αφόρητα, γελάει μαζί τους και όλο και πιο λίγο εξοργίζεται με τα βλακώδη ψέμματά τους. Για φαντασθείτε να σας μιλάει ο Πάγκαλος για κοινωνική απελευθέρωση, ο Γιωργάκης για εθνική απελευθέρωση και ο Άκης για λαική κυριαρχία. Εκεί λοιπόν που συναντάται ο καιροσκοπισμός με τον πολιτικό χουλιγκανισμό στοχεύοντας στην έλλειψη μνήμης, διατυμπανίζεται ότι αυτά τα κλεμμένα από την αριστερά συνθήματα απαγορεύεται να τα εκφέρει άλλος εκτός από τους απόγονους του Κουτσόγιωργα και τους αρουραίους που ροκάνιζαν επί δεκαετίες το δημόσιο χρήμα.
Μόνο αν δουμε τα πράγματα μέσα από το πρίσμα της οξύτατης εκστρατείας κατά της αριστεράς και την ακραία επιθετική υπεράσπιση του παλαιού δικομματισμού βοηθούντος του Φανούρη της ΔΗΜΑΡ, εξηγούνται τα τακτενόμενα. Η προσπάθεια να συγκινήσουν και να συσπειρώσουν τον ” περήφανο λαό ” ψάχνοντας τη χαμένη παρθενιά τους στα ένδοξα χρόνια του πατερούλη Αντρέα, το λαό που εν πολλοίς μετάνιωσε πικρά για το πολιτικό του παρελθόν, δικαιολογεί την οξύτητα των λόγων για το κοπυράιτ κάποιων σκονισμένων συνθημάτων και μουχλιασμένων επετείων. Και οι ισχυρές δόσεις του αναδομημένου αντικομμουνισμού σήμερα ταιριάζουν γάντι με την τρέχουσα διάλεκτο άσκησης της πολιτικής  από το τουρκομπαρόκ ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου.
Άρα αυτοί έχουν ανάγκη από ιστορικό παρελθόν για να σώσουν το παρόν τους, ενώ η αριστερά εκπέμπει στο μέλλον και ” στηρίζεται στην πολιτική ενότητα που θα συμπεριλαμβάνει δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς, της κομμουνιστικής αριστεράς, της ριζοσπαστικής οικολογίας, των κινημάτων αντίστασης και δυνάμεις προερχόμενες από την αριστερή σοσιαλδημοκρατία ” σύμφωνα με την απόφαση της Πανελλαδικης συντονιστικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, 30 Ιουνίου και 1 Ιουλίου.
Τα είχε πει ο Μχάλης Κατσαρός από το 1953, αλλά που καιρός για ποιητές.  Αυτά για να να μη μας νομίζουν όλους ηλίθιους και λωτοφάγους.
 
 
ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΞΕΚΑΘΑΡΟΙ:
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΠΤΩΣΕΩΝ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΙΩΝΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΟΥΤΕ ΝΟΙΩΘΩ ΚΑΝΕΝΟΣ ΕΙΔΟΥΣ ΕΝΟΧΗ ΓΙΑ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ,ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΩ ΕΓΩ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΜΑΣ,ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΖΗΣΩ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΡΩΜΙΚΟ 89.ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΡΑΦΩ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Ο ΠΑΛΙΜΠΑΙΔΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΗ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΘΕΝ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΚΑΚΟ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ 89 ΟΤΑΝ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ,ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΕ ΤΟΝ ΗΓΕΤΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΑΚΟΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΚΑΙ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ.ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΔΥΝΑΤΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΟΤΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΙΚΑΝ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΠΟΛΕΜΗΣΑΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΝΑ ΜΑΣ ΕΓΚΑΛΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ Ε ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΑΣ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΙΟΡΙΣΤΚΑΝ ΣΕ ΘΕΣΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΒΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΟΤΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΠΑΣΟΚΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΛΑΟ.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΛΛΑ ΕΑΝ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΤΕ ΣΤΟ 4% ΠΕΣΤΕΤΟ ΕΥΘΑΡΣΩΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ ΤΟΥΣ ΑΠΛΟΥΣ ΠΡΩΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΑΝ ΠΑΣΟΚ,ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ.