Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Κράτος. Κράτος σκληρό, κράτος παλιό, κράτος βίας και αυθαιρεσίας.


Νύχτα αλήθειας σήμερα. Νύχτα οργής. Νύχτα έκρηξης, που ακολουθεί όταν ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι είναι μόνος και ανίσχυρος απέναντι σε ένα σκληρό κράτος.
Αναπαράγω στο zimotirio ΄μια ακόμη ανάρτηση του neagenia
Από τις πιο σκληρές αναρτήσεις του.
Μια αφισέτα για το κράτος.

1 σχόλιο:

  1. Πάλι στην ξεφτίλα
    Κι είχες μια σκασίλα
    Αποδοχή χωρίς υποταγή
    Γι’ αυτό δεν κλαίω ούτε γελώ
    Μα από τον κόσμο ασφυκτιώ
    Λέω να φτιάξουμε παράνομο σταθμό
    Να διαδώσουμε σ’ αυτούς
    Τους γκαντεμιάρικους καιρούς
    Να μη σκοτώνουνε τους διαφορετικούς.


    Πέφτεις στη μαρμίτα
    Αιωνίως πίτα
    Κοντολογίς ωσάν τον Οβελίξ
    Μιας κι έχεις μέσα σου φωτιά
    Να μη σ’ αγγίζει η φθορά
    Και να μπορείς ν’ αναταράζεις τα νερά
    Γι’ αυτό στο δρόμο της ζωής
    Τράβα σαν άλλος Μωϋσής
    Αλλά χωρίς να σε ακουλουθεί κανείς.


    Μια ζωή εντάξει
    Κι είμαι σαν αμάξι
    Όποιος μπορεί το χρησιμοποιεί
    Γι’ αυτό δεν κλαίω ούτε γελώ
    Και από τον κόσμο ασφυκτιώ
    Να αγνοήσετε τον άνθρωπο αυτό
    Μα διαδώσατε σ’ αυτούς
    Τους γκαντεμιάρικους καιρούς
    Να μη σκοτώνουνε τους διαφορετικούς.


    (Άλα της...όπα...α χα χα χα χα...Έλα να χορέψει και ο σικ λαός…Ρίχτα…)

    Τραγούδι του Νικόλα Άσιμο
    Αφιερωμένο στο κράτος και σε όλους μας
    http://www.youtube.com/watch?v=CLd-yaBXqLc

    ΥΓ
    Να είσαι καλά και σε εκτιμώ σαν πολύ καλός blogger, αν θέλεις πέρνα μια βόλτα και απο το δικό μου blog.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

σχολιάστε χωρίς λογοκρισία αρκεί να μην πάμε φυλακή.