Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΓΕΡΑΣΕ....Η ΔΕΞΙΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ

Όταν είναι να γίνεις βουλευτής όλοι σε κυνηγούν. Άπονοι ταβερνιάρηδες και ψεύτες τενεκέδες

Από την αρχή ήταν γνωστό ότι ένας εκ των υποψηφίων Δημάρχων της πόλης, δεν είχε -με βάση τους συσχετισμούς δυνάμεων- σχεδόν καμία ελπίδα να κερδίσει τις δημοτικές εκλογές στον Κορυδαλλό. Όμως, παράλληλα -όπως διατυπώθηκε κατά την εσωτερική διαμάχη στη ΝΔ-,  ο συγκεκριμένος θα αξιοποιούσε την κάθοδο για το Δήμο προκειμένου να δημιουργήσει ερείσματα για την εσωκομματική επιλογή και διεκδίκηση μιας βουλευτικής έδρας στην Β΄ περιφέρεια Πειραιά.

Όλα αυτά είναι μια συνήθης παλαιοκομματική πρακτική, πολύ διαδεδομένη, ιδιαίτερα αυτονόητη για τον τρόπο ανάδειξης κοινοβουλευτικών ταλέντων -κυρίως- των δυο μεγάλων κομμάτων που διαπρέπουν επί 3,5 δεκαετίες. 

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η "αντιπολίτευση", που ακολουθεί, επηρεάζεται από τον πρωταρχικό στόχο: Άλλοτε η τακτική του χαλαρού υπνάκου, προς αποφυγή φθοροποιών διλημμάτων, άλλοτε η τακτική με τα γλυκά χάδια επιλεκτικής συναινέσεως για τη δημιουργία διευρυμένης αποδοχής (αυτό μπορεί στο μέλλον να αποδώσει ανταλλάγματα), άλλοτε η όξυνση και η αγριάδα προς τον τυπικό αντίπαλο που χρειάζεται για να δημιουργήσει ετοιμότητα και συσπείρωση.

Στην προκειμένη περίπτωση, η διαχείριση του εσωτερικού ανταγωνισμού που βρίσκεται σε κρίσιμο χρονικό σημείο παίζει καθοριστικό ρόλο για την επίτευξη του στόχου. Ο ταβερνιάρης είναι υπαρκτό πρόσωπο και η περιχαράκωση δυνάμεων είναι απαραίτητη, άρα η συντήρηση της απευθείας σύγκρουσης στη δημοσιότητα είναι ευνοϊκή. Ο όποιος ταβερνιάρης βοηθά με αυτό τον τρόπο να συντηρείται και να διευρύνεται ο στρατός και να αιτιολογούνται τα χαρακτηριστικά της προσωπικής στήριξης.

Όμως, η διαρκής αντιπαράθεση με τον ταβερνιάρη και οι διαπαραταξιακές "ερωτοτροπίες" με την άλλη παράταξη μπερδεύουν καμιά φορά το στρατό και δημιουργούν σύγχυση.

Για αυτό πρέπει να δημιουργείται το κατάλληλο αντίβαρο.

Αυτή είναι μια πιθανή έννοια για το "κλωτσίδι" που δέχεται τελευταία το tenekedoupoli από αναρτήσεις του ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΑΦΑΡΙ

Έχω την εντύπωση ότι ακόμα και αν δεν υπήρχε tenekedoupoli θα έπρεπε επειγόντως να δημιουργηθεί, απλά και μόνο, για τις ανάγκες του πολέμου.

Έτσι εξηγείται ότι έφτασαν να εμφανίζουν αυτό το blog ανεκτικό στις καταστροφικές  συνταγές Κασιμάτη, να βλέπουν φαντάσματα πρασινοφρουρών σε συνδιασκέψεις και να βαπτίζουν απολογητές της κυρίας Κατσάνου.


 Δειγματοληπτικά για να αντιληφθεί ο καθένας πόσο μπορούν να ευσταθούν τα παραπάνω, μπορεί να πατήσει εδώ Δάνεια 
και εδώ   εποπτεία όπου η αλήθεια είναι καθαρή.Ο