Πολίτες έξω από τον "κύκλο".

  (Άρθρο από 16χρονη πόλη)

Πολίτες έξω από τον "κύκλο".

 

Παραδοσιακά πρόσωπα, κατεστημένοι μηχανισμοί, " πολιτικές αυθεντίες" , καλοστημένες δημόσιες σχέσεις, μικρορουσφέτια, δημιουργία " εξαρτημένων ομάδων" , αρπακτικά και μισθοφόροι σε ρόλο αυθόρμητου υποστηρικτή...


Όλα αυτά συντηρούν εδώ και πολλά χρόνια τον κύκλο μέσα στον οποίο βρίσκεται και λειτουργεί η πόλη μας.
Είναι αλήθεια, ότι παρόμοια συμβαίνουν και αλλού!
Δεν είναι όμως αυτό επιχείρημα για να αποδεχτούμε ότι έτσι είναι και έτσι θα παραμείνουν τα πράγματα.
Αντίθετα, διατηρούμε την βαθιά πεποίθηση ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν.
Μόνο, που δεν μπορούν να τα αλλάξουν μικρές ομάδες, μικρά ρήγματα στο εσωτερικό του συστήματος. Ούτε φωτισμένες πρωτοπορίες υπάρχουν. Ούτε σε ταλαντούχους αρχηγούς πιστεύουμε εμείς. Τα πράγματα, μπορούν να τα αλλάξουν οι ελεύθεροι - αξιοπρεπείς πολίτες, αναλαμβάνωντας πρωτοβουλία και ευθύνη. Πολίτες απλοί, καθημερινοί. Πολίτες όμως που αποφάσισαν να κινηθούν έξω από αυτόν τον κύκλο.


Σε λίγες μέρες καταθέτουμε ένα νέο προγραμματικό πλαίσιο για την πόλη.
Κατανοώντας απόλυτα, όλες τις εκφράσεις της δυσαρέσκειας και αποστροφής για την πολιτική, που -δικαίως- την συναντάμε αυτές τις μέρες στο δρόμο, υπενθυμίζουμε ότι είμαστε μια γνήσια αυτο-οργάνωση πολιτών. Μια αυτο-οργάνωση που τοποθετήθηκε εξαρχής έξω από τον κύκλο.

Όταν κατατίθενται προγράμματα στην κρίση μας, έχει σημασία να παρατηρούμε όχι μόνο το περιεχόμενο αλλά και την προέλευση. Όχι μόνο "τι λέει" το πρόγραμμα, αλλά "ποιός είναι αυτός που λέει" και πως το εγγυάται.

 Δεν γνωρίζουμε, ειλικρινά, να υπάρχει φαινόμενο διατύπωσης διακήρυξης άλλης δημοτικής κίνησης, οπουδήποτε στη χώρα, στον κενό χρόνο που δημιουργείται 2,5 χρόνια πριν τις δημοτικές εκλογές.
Δεν γνωρίζουμε άλλη περίπτωση, όπου να προϋπήρξε η δράση των πολιτών και η συγκρότηση βασικών θέσεων, διακήρυξης και οργάνωσης, πριν από την ανάδειξη υποψηφίου Δημάρχου.

Χλεύασαν τότε την ονομασία που δώσαμε στην αυτο-οργάνωσή μας, που αιτιολογείται -και ειδικά- μέσα στην διακήρυξη με τον ακόλουθο τρόπο:

"...οι πόλεις «γερνάνε». Και αυτή, η γήρανση είναι το σημαντικότερο πρόβλημα των πόλεων. Πως θα αντιμετωπίσουν τον κορεσμό, την κόπωση, τις σύγχρονες ασθένειες της κακής δόμησης, της κακής κυκλοφορίας, της κακής ισορροπίας με το περιβάλλον, της αλόγιστης παραγωγής σκουπιδιών, της έλλειψης χώρων ποιότητας και ψυχαγωγίας;

Και ακόμη: της γήρανσης των ηγεσιών στην πρακτική και τη φιλοσοφία και το κατέβασμα του πήχη στα επίπεδα του συμβιβασμού;

Η μεγάλη διαφορά ποιότητας, που ελπίζουμε να διαθέτει το τελικό μας πρόγραμμα από άλλες διαφορετικές ή σημαντικές αλλά ελλιπείς προσπάθειες του παρελθόντος, είναι ότι

Θα τολμήσουμε εκ νέου απόπειρα προσέγγισης για κάθε πλευρά της ζωής της πόλης. Από θέση ώριμης σκέψης και κρίσης, αλλά εφηβικής ορμής και οράματος..."

Από την διακήρυξη της 25 Ιουλίου του 2008
(Α) 
...Απευθυνόμαστε στο κάθε νοικοκυριό, στον πρωτοβάθμιο πυρήνα της κοινωνικής οργάνωσης.
* Με το δικαίωμα των ανθρώπων που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην γειτονιά του Κορυδαλλού.
* Με το δικαίωμα που αντλούμε από την συμμετοχή μας στην κοινωνική δράση, διαρκώς, από τα μαθητικά μας χρόνια.
* Με το δικαίωμα που αντλούμε από την αναμφισβήτητη συμμετοχή όλων μας σε παραγωγικά επαγγέλματα, από τα οποία με την εργασία μας,
συντηρούμε τους εαυτούς μας και τις οικογένειές μας...


(Β)
...Επειδή οι πατεράδες μας, δεν μπορεί να φταίνε οι ίδιοι, όταν δουλεύοντας όλο το οκτάωρο, συχνά δεν καταφέρνουν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες της οικογένειας, επειδή οι σπουδαστές - απόφοιτοι των Λυκείων, Γυμνασίων και ΑΕΙ, δεν είναι οι ένοχοι για την ανεπάρκεια των γνώσεων που αποστηθίζουν και την αμφισβητούμενη αξία των πτυχίων που αποκτούν,
α ς σ τ α θ ο ύ μ ε λοιπόν όλοι μαζί, με τη δράση μας, α π έ ν α ν τ ι στους υπεύθυνους και δημιουργούς, ενός τέτοιου, ανεπαρκούς και χρεοκοπημένου συστήματος...
(Γ)
Επιδιώκουμε
Την απαλλαγή των πολιτικών σχηματισμών από την υποχρέωση «απόδοσης χρίσματος» για τις τοπικές κοινωνίες.
Την απεξάρτηση των τοπικών σχημάτων από τη διεκδίκηση κομματικών χρισμάτων.
Την τοποθέτηση χρονικού ορίου για τη διάρκεια θητειών Δημάρχων, Βουλευτών, Νομαρχών κλπ.
Την υπέρβαση από τις τοπικές κοινωνίες των κάθε μορφής προσωπικού χαρακτήρα συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων που υποβαθμίζουν το περιεχόμενο της αυτοδιοίκησης. Είναι αναγκαία πλέον, ειδικά στην πόλη μας, μία ολική συσπείρωση δυνάμεων, πραγματικής αντιπαράθεσης στο αρχηγικό μοντέλο παράταξης.
Την ανάπτυξη δυναμικών, πολιτικοποιημένων αλλά ακηδεμόνευτων τοπικών σχημάτων, που στον πυρήνα τους διαθέτουν αρχές, αξίες, προγράμματα και στην πρακτική τους ανοιχτή συλλογική δράση και συμμετοχή. Η αντιπαράθεση τέτοιων σχημάτων, εγγυάται την ανάδειξη των πιο άξιων και προπαντός των πιο φυσικών ηγεσιών της κοινωνίας.
Μια δυνατή απάντηση των πολιτών στην πιθανότητα εισαγωγής φαινόμενων τύπου Μπερλουσκόνι ως (δήθεν) φυσικής συνέχειας για το σύστημα εξουσίας στην πόλη. Για μας, υπάρχει και θα υπάρχει ανοιχτή ιδεολογική σύγκρουση με την ευρύτατα αγαπητή σε κύκλους της συντήρησης άποψη ότι «αυτοδιοίκηση μπορούν να κάνουν μόνο όσοι έχουν λεφτά».
Μια δυνατή επιτέλους απάντηση των Κορυδαλλιωτών και όχι των «Κορυδαλλομάχων» και των «Κορυδαλλαρχών». Μια απάντηση με προγράμματα τολμηρά όσο γίνεται. Και λύσεις ριζοσπαστικές όπου χρειάζεται.
Πιστεύουμε,
στην ανάγκη οι επικεφαλής των παρατάξεων να μην προϋπάρχουν από τη δημιουργία παράταξης αλλά να αναδεικνύονται και επιβεβαιώνονται από καθολικού χαρακτήρα-ουσιαστικές διαδικασίες και φυσικά, ανοιχτή εκλογή.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, επιδιώκουμε τη διαμόρφωση και έκφραση ενός μεγάλου, συνειδητού και πλειοψηφικού ρεύματος για την πόλη.
Η αυτό-οργάνωση για μια δεκαεξάχρονη πόλη, είναι η μορφή, το εργαλείο, για την ισότιμη και δημιουργική συνάντηση όλων των γνήσιων, ανήσυχων, προοδευτικών, δημιουργικών, αναγεννητικών ατόμων και ομάδων της πόλης με σκοπό να την αλλάξουν, ξαναδίνοντάς της πράσινο χρώμα, εφηβική νεότητα και δύναμη, νεανικό όραμα και προοπτική, σύγχρονο- ανθρώπινο πρόσωπο και μέλλον.