Εμείς και ο "Καλλικράτης"

ΠΗΓΗ:http://korydallosidees.blogspot.com/2010/09/blog-post_24.html

Εμείς και ο "Καλλικράτης"

Αυτοδιοικητική Μεταρρύθμιση (Καλλικράτης)

H αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση είναι μία αδήριτη αναγκαιότητα σε μία σειρά ζητημάτων:

1.   Είναι αντιπαραγωγικό για την Ελλάδα με το συγκεκριμένο μέγεθος να σηκώσει 3 αιρετά επίπεδα αυτοδιοίκησης.

2.   Είναι αναγκαιότητα η δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση να διευρυνθεί χωρικά σε επίπεδο περιφέρειας, αντίστοιχα να περιορισθεί ο αριθμός των δήμων για να ενισχυθούν οικονομικά και οργανωτικά ως αυτοτελείς οντότητες επιτυγχάνοντας παράλληλα οικονομίες κλίμακας σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.

3.   Πρέπει να περιορισθεί το διοικητικό, γραφειοκρατικό κόστος τόσο στην κεντρική όσο και στην τοπική διοίκηση, στο επίπεδο τόσο του μόνιμου προσωπικού όσο και των αιρετών και των μετακλητών.

4.   Πρέπει να ενισχυθεί η πολιτική, διοικητική και οικονομική αυτονομία της Αυτοδιοίκησης παράλληλα με την ενίσχυση του εσωτερικού και εξωτερικού ελέγχου για την τήρηση της νομιμότητας.

5.   Να εξασφαλισθεί ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται όσο το δυνατόν πλησιέστερα στον πολίτη. Δεν είναι ωφέλιμο να ρυθμίζεται σε εθνικό ή κοινοτικό επίπεδο κάτι που μπορεί καλύτερα να ρυθμιστεί – διαχειριστεί - σε περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο.

Ο «Καλλικράτης» παρεμβαίνει σε μία σειρά ζητημάτων και αποτελεί μία προσπάθεια μεταρρύθμισης με θετικό πρόσημο, μπορεί να συμβάλει στην προσπάθεια εξορθολογισμού της διοίκησης και στην αναπτυξιακή προσπάθεια, όμως τελικά μένει να δοκιμαστεί στην πράξη.

Οι όποιες επιφυλάξεις μας δεν αντιστρατεύονται τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια, ούτε μένουμε αγκυλωμένοι στην υπεράσπιση «κεκτημένων» και στην αδράνεια. Όμως, παράλληλα, θα αγωνιστούμε για την άρση των αδυναμιών που προκύπτουν από την μορφή που πήρε μέσω του Καλλικράτη η μεταρρύθμιση της Αυτοδιοίκησης. Οι αδυναμίες είναι ήδη φανερές και συνίστανται σε:

1.   Οι απαραίτητες οικονομίες κλίμακας που εισάγει έχουν καλώς ή κακώς συνδεθεί με την εφαρμογή του μνημονίου.

2.   Η οικονομική καχεξία που επικρατεί δεν επιτρέπει την στήριξη στην πράξη του εγχειρήματος. και μας οδηγεί τουλάχιστον σε προβληματισμό.

3.   H χωρική αποτύπωση τόσο σε επίπεδο δήμων όσο και περιφερειών υπηρετεί τις ανάγκες του εκλογικού νόμου για τις βουλευτικές εκλογές γεγονός που δεν επέτρεψε τη συνένωση όμορων δήμων διαφορετικών νομών ή εκλογικών περιφεριών.

4.   Πιθανολογούμενες απολύσεις συμβασιούχων από τους ΟΤΑ που καλύπτουν πραγματικές λειτουργικές ανάγκες στον τομέα των υπηρεσιών με συνέπεια την τραγική υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους δημότες.

5.   Την αμφιβόλου αποτελέσματος μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από τον ένα θεσμό στον άλλο και το διοικητικό χάος που θα προκύψει την επόμενη μέρα.

6.   Την πιθανολογούμενη απόσυρση του κράτους από την παροχή ή την στήριξη κρίσιμων κοινωνικών υπηρεσιών.

7.   Την πλήρη κομματικοποίηση του θεσμού της αυτοδιοίκησης αφού οι μεγάλες χωροταξικές και πληθυσμιακές συνενώσεις απαιτούν κομματικά δεκανίκια και πρωτοκλασάτους παράγοντες με οικονομική επιφάνεια γεγονός που στην πράξη ανατρέπει τη φιλοσοφία της ανεξάρτητης, αυτόνομης και ακηδεμόνευτης αυτοδιοίκησης. Επιπρόσθετα η παλαιοκομματικού τύπου εκλογή δημάρχων και συμβούλων με την ανυπαρξία μηχανισμών δημοκρατικής ανάκλησης από την τοπική κοινωνίας έχει ως αποτέλεσμα την εξαγωγή των χειρότερων πρακτικών των βουλευτικών εκλογών στο τοπικό επίπεδο.